آثار ژنده پیل(شیخ احمد جام)

آثار او به زبان فارسی هستند شامل یک رساله، شش کتاب به نثر و یک دیوان شعر:

    1- رساله سمرقندیه
    2- انس‌التائبین: این اثر شیخ با مقدمه ، تصحیح و تعلیقات دکتر علی فاضل از سوی انتشارات توس منتشر گردیده است.
    3- مفتاح‌النجات: این اثر شیخ با مقدمه ، تصحیح و تعلیقات دکتر علی فاضل از سوی انتشارات پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی منتشر گردیده است.
    4- روضةالمذنبین و جنةالمشتاقین: این اثر شیخ با مقدمه ، تصحیح و تعلیقات دکتر علی فاضل از سوی انتشارات پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی منتشر گردیده است.
    5- کنوزالحکمة: این اثر شیخ به تصحیح دکتر علی فاضل و مقدمه دکتر حسن نصیری جامی سوی انتشارات پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی منتشر گردیده است.
    6- سراج‌السائرین: این اثر شیخ با مقدمه ، تصحیح و تعلیقات دکتر حسن نصیری جامی از سوی انتشارات پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی منتشر گردیده است.
    7- بحارالحقیقة: این اثر شیخ با مقدمه ، تصحیح و تعلیقات دکتر حسن نصیری جامی از سوی انتشارات پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی منتشر گردیده است.
    8- دیوان شعر احمد جام

ژنده پیل کیست؟

شیخ الاسلام «احمد ابن ابوالحسن جامی نامقی ترشیزی» معروف به شیخ احمد جام (زاده ۴۴۰ - درگذشته ۵۳۶ هجری قمری) معروف به «ابونصر احمد ژنده‌پیل» یا بطور خلاصه «ژنده‌پیل» از عارفان دوره سلجوقی بود.

وی از عارفان و صوفیان بنام قرن ششم هجری قمری است. زادگاه وی نامق از دیار ترشیز یا کاشمر فعلی بوده و مدفن وی در تربت جام می‌باشد. طول عمر وی را بیشتر مراجع ۹۵ سال و بعضی ۹۶ سال ذکر کرده‌اند.

بیان کرامات بزرگان صوفیه به وسیلۀ مریدان آن ها- جدای ازتاُثیرگذاریهای ذوقی برعلاقه مندانبه عرفان و تصوف- همواره می تواند اهل پژوهش را در عرصه های دامن گستر تاریخ عرفان و تصوف و مطالعۀ حیات اهل معرفت ،با اسناد قابل اطمینانی روبه رو سازد؛ به گونه ای که سایر منابع و مآخذ روایی، به زحمت از عهدۀ چنین نقشی بر می آیند. در این میان ،«مقامات ژنده پیل»، در شرح کرامات شیخ احمد جام را باید ازاین قاعده مستثنی کرد. در این اثر، مریدی که  راوی کرامات پیر خود است، چهرۀ شخصیتی برجسته از دنیای عرفان و تصوف را به نوازش  قلم خود،چهره ای خشن، شکم باره و...نشان داده است که با تکیه بر توان روحی و قوۀ معنوی  حاصل از سالها سیر و سلوک ،هرگونه که می خواهد به نام و کام چنگ می اندازد وخلق، از  پروای قدرت خودکامگی معنوی(!) او ، تسلیم یا مقهور تمام خواست های اویند!